Факты і падзеі (6-7 лістапада 2006 г.)

Беларускія патрыёты добра памятаюць сьветлую радасьць жніўня 1991 года. Пасьля правалу камуна-рэваншысцкага путчу ў Маскве дэпутаты-фронтаўцы пры народнай падтрымцы на плошчы дамагліся абвяшчэньня дзяржаўнай незалежнасьці Беларусі.
Пачалося фармаваньне дзяржаўных інстытуцыяў адроджанай Радзімы: адміністрацыі, школьніцтва, дыпляматычнай службы, нацыянальнай арміі, паліцыі і г.д. Шклоўскі рэжым па камандзе Масквы з першага дня свайго ўсталяваньня ў 1994 годзе пачаў татальнае вынішчэньне ўсяго беларускага. З беларускай арміі былі выдалены беларускія афіцэры- патрыёты, запрацавала машына камісарскай “прамыўкі мазгоў”, разгарнуўся працэс русіфікацыі армейскага жыцьця, прышчэпліваньня любові да “велікой родіны” (зразумела якой), а пазьней і падпарадкаваньня нашых узброеных сілаў маскоўскаму камандваньню. Разбуральнікам беларускай арміі здаецца, што на ўсіх напрамках у іх суцэльны посьпех: тлустыя расейскія генэралы камандуюць нашым войскам, расейцы робяць бліскучыя кар’еры на гарбу нашага народу. Але жаўнерская маса “всё ёшчё так несовершенна”. Ну, ніяк не ўдаецца выбіць з беларускіх юнакоў “эту іхнюю мову”. Жаўнеры распавядаюць, што цяпер у нашым нацыянальным войску няма месца нашай нацыянальнай мове. Тое, што ўсе статуты, казарменнае і каманднае жыцьцё вядзецца па-расейску, мы ведаем. Але калі нават два беларусы пагавораць на роднай мове, трэці стукач бяжыць дакладаць пра гэта афіцэрам. І тыя “по-отеческі строго” пераконваюць юнакоў, што “надо ісправляться, говоріть по-русскі, быть полноценным зашчітніком отечества”. Беларусы старэйшага пакаленьня памятаюць, што так было ў савецкім войску з намі, грузінамі, эстонцамі, узбэкамі і іншымі. Але ў іх цяпер ёсьць свая паўнавартасная дзяржава, свая сапраўды нацыянальная армія. Расейскія акупанты разьлічваюць ператварыць беларускіх вайскоўцаў у падраздзяленьне сваёй бандыцкай арганізацыі пад назовам “армія РФ”. Для акупантаў важна вырваць з грудзей нашых жаўнераў і афіцэраў беларускую душу, задушыць беларускае слова і напоўніць пустату расейскай гнюснасьцю. Але справа зьнішчальнікаў марная. Настане час і яны пакоцяцца з нашай зямлі ад высьпетка жаўнерскім ботам. І будуць каціцца да самай Масквы.

Ёсьць яшчэ адзін фронт наступу імпэрскай маскальшчыны на Беларусь. Не паварочваецца язык назваць яго “царкоўным” або “духоўным”. Мы ўжо пераканаліся, што РПЦ ня мае адносінаў ні да Царквы, ні да духоўнасьці. Лубянскія бацюшкі прадстаўляюць хутчэй антыцаркву і антыдухоўнасьць. На працягу апошніх гадоў мы назіраем, як яны актыўна выкарыстоўваюць у сваёй дэмаралізатарскай справе легіён “матушак”. Беларусам прымільгаліся нейкія псэўдаманашкі ў белых каптурах, якіх можна сустрэць са скрынкамі і “кротко” апушанымі вачыма паўсюль: у мэтро, у крамах, падземных пераходах, часам нават у аўтобусах. “Матушкі” зьбіраюць “пожертвованія” на РПЦ. Уся гэта кампанія нагадвае навязьлівы продаж індульгенцыяў агентамі Ватыкану на пачатку 16-га стагоддзя. Навязьлівасьць (“плаці грошы за выкупленьне грахоў”) была выразьнікам крызісу сярэднявечнага каталіцызму і прывяла да Рэфармацыі і расколу эўрапейскага Касьцёлу. Звонкая расейшчына і нябачаныя ў Беларусі генатыпы “матушак” заўсёды выклікалі ў беларусаў пытаньне: адкуль ўзяліся гэтыя сьвятошы? Адказ просты. На ўскраіне Менску (як ехаць на Вільню) пабудаваны ажно два вялікіх будынкі РПЦ з цыбулінамі, а разам зь імі яшчэ комплекс гатэля “для странствуюшчіх”. Аказваецца ўсе гэтыя “матушкі” прысылаюцца дэсантам да нас з Расеі. Яны камфортна жывуць у сваім мадэрновым “скіце”, атрымліваюць шчодры пачастунак і камандыровачныя. А ў сьветлы дзень трасуць у нас перад носам сваімі скрынкамі-індульгенцыямі ды вучаць: “Покайтесь, люді русскіе, акі-пакі…” Чужаніцы едуць да нас з жудаснай Расеі, якая захлынаецца ў абдымках Сатаны. Галоўная іхная задача – не навучаньне Хрыстовай Праўдзе, а выпрацоўка нарказалежнасьці ад “трэцяга Рыма”. Гэта ня першая ў нашай гісторыі хваля псэўдаправаслаўя з сатанінскай Масквы. “Святейшіе”, — Іван Жахлівы, Аляксей Міхайлавіч “Тішайшій”, забойца Пётр І, немка Кацярына ІІ , — усе яны нішчылі Беларусь у імя “защиты православных”. Жудасныя вынікі дзейнасьці гэтых “сьвятош”. І вось яны зноў тут. Яны не зважаюць на старажытнейшую беларускую традыцыю Усходняга праваслаўнага Хрысьціянства (грэцкай веры – як казалі нашы продкі). Гэтыя духоўныя карнікі адмаўляюць нашу традыцыю, яны хочуць быць нашымі настаўнікамі. Лубянка махае кадзілам і пасылае сваю агентуру ў “крыжовую выправу”. Русіфікатары нявечаць нашу Беларусь з усіх бакоў. Толькі адзінства і салідарнасьць усіх беларусаў,– праваслаўных, пратэстантаў, каталікоў, мусульманаў, — сарве маскоўскі плян сатанізацыі нашага грамадзтва.

6 лістапада расейскія СМІ згадалі яшчэ пра адзін банальны эпізод з жыцьця расейскай арміі. Загадам мінабароны быў адхілены ад пасады генэрал Кавалёў, начальнік Ваенна-касьмічнай акадэміі ў Маскве. Начальства доўга разьбірала справу. Улетку адразу 300 курсантаў акадэміі пасьля наведваньня сталоўкі паклалі ў шпіталь з жудасным дыягназам “брушны тыф”. Невядома дагэтуль, колькі зь іх выратавалі, а колькі не. Пакараньне было “страшнае”. Намесьнікаў Кавалёва аднаго “понізілі в должності”, а другому зачыталі “о служебном несоответствіі”. Тыфозны барак памылі з хлоркай… Цяпер можна і ў космас ляцець.

7 лістапада расейскае тэлебачаньне паведаміла пра візыт у Маскву мільярдэра, гаспадара “Майкрасофта” Біла Гэйтса. Кампутаршчык прыехаў у Маскву, каб “кампутарызіраваць расейскія школы” (як паведаміла тэлебачаньне). Яго энтузіястычна падтрымаў віцэ-прэм’ер Мядзведзеў (з якога цяпер актыўна лепяць нібыта наступцу Пуціна). Ён гукнуў, што будуць кампутарызаваныя 52 тысячы расейскіх школаў. Гэйтс-Гэйтс, лепш бы ты прывёз з сабой рабочых ды пару эшалонаў дахоўкі, каб пакласьці дахі на жудасных школьных будынках на расейскіх прасторах. Няўжо сапраўды мільярдэр аддасьць доляры крамлёўскім жулікам на кампутарызацыю разанскіх, сібірскіх і паволжскіх руінаў? Хутчэй за ўсё так і будзе. Не такія яшчэ, прасьлязіўшыся над таямнічай расейскай душой, адгружалі апэльсіны бочкамі русскім товарішчам на мадэрнізацыю імпэрыі.

Лагічны фінал. Як вядома, са шклоўскай ласкі Беларусь застаецца апошняй краінай на плянэце, дзе афіцыйна сьвяткуецца “Велікій Октябрь”. Нават у Маскве імкнуцца схаваць гэты маразм пад шырмай “парада ў гонар парада”. Некалькі палкоў апранулі ў шынялі 1941 года і прагналі па Краснай плошчы, імітуючы тую сталінскую дэфіляду. 17-ты год ніхто ўжо ня згадваў. Але нягледзячы на ўсю ідыёцкую рэжымную балбатню пра “октябрь”, нават у Менску стала зразумела: камунізм здох. Перад помнікам Леніну ў цэнтры сталіцы сабралася некалькі сотняў бальшавікоў-вэтэранаў. Праз паўгадзіны іх павялі на фуршэт. Не было нават БРСМаў з чырвонымі сьцягамі. Пасьля натуральнага зьнікненьня старых настальгікаў пыльную папку “бальшавізма” можна будзе канчаткова здаваць у архіў.

Янка Базыль

8/11/2006 › Актуаліі