Подзьвіг Сяргея Каваленкі

У жыцьці народа, які існуе пад акупацыяй, бываюць моманты, калі здаецца, што вораг перамог, што няма паратунку ад гвалту і Зла, няма будучыні. Акупанты куражацца і рагочуць, яны ўпэўнены ў сваёй беспакаранасьці. Галоўны іхны агрумант – дзікая нянавісьць да ўсяго сьвятога і беларускага і дзікая, нахабная сіла. Акупанты ўпэўнены, што грамадзтва пастаўлена на калені, ніхто не пасьмее аказаць ім супраціў. У іх (як яны ўпэўненыя) атрымліваецца рэалізацыя іхнага зьнішчальнага праекта: разгром беларускай школы, выцясьненьне беларускай мовы з грамадзкага і дзяржаўнага жыцьця, ліквідацыя беларускага бізнэсу, падпарадкаваньне ўсіх інстытуцыяў нашай Дзяржавы чужынскай Імпэрыі. Але пасярод фальшу, злачынстваў і цынізма, на фоне, здавалася б, назаўсёды змоўклага грамадзтва над нашай краінай уздымаецца наш Бел-Чырвона-Белы Сьцяг, Сьцяг Ісуса Хрыста. І адкрываецца ўсім марнота сатанінскага трыюмфу, людзі атрымліваюць надзею, упэўненасьць у перамозе нашага народу над акупантамі.

Беларускі Сьцяг над беларускім Віцебскам узьняў Сяргей Каваленка, сябра Беларускага Народнага Фронту і Кансэрватыўна-Хрысьціянскай Партыі – БНФ. Акупацыйная паліцэйшчына накінулася на патрыёта і зьбівала яго, акупацыйная “фэміда” арганізавала фарсавы судовы працэс над ім, акупацыйныя СМІ спрабавалі абылгаць яго і ягоны ўчынак. Усе намаганьні рэжымных структур былі накіраваны на тое, каб застрашыць Сяргея Каваленку, паказаць на ягоным прыкладзе, “што будзе з тымі, хто не падпарадкоўваецца”. Але патрыёт-фронтавец не напалохаўся, не схіліў галаву перад ворагамі. Пры кожнай сустрэчы зь імі ён зноў і зноў уздымаў Бел-Чырвона-Белы Сьцяг. Нават падстаўны рэжымны суддзя, убачыўшы беларускі Сьцяг, схаваўся ў кулуарах антыбеларускага суда і яго не змаглі знайсьці. З усяе краіны пачуліся галасы маладых і старэйшых людзей, якія выказвалі сваю падтрымку Сяргею Каваленку і свой праклён памагатым антыбеларускага рэжыму. Паўсюль патрыёты вывешвалі беларускія Сьцягі.

Абвалілася злачынная спроба рэжыма расправіцца над нашым героем. Усе ўбачылі страх, які апаноўвае акупантаў, калі яны бачаць перад сабой наш сьвяты Сьцяг і нязломных, моцных духам беларусаў. Гэта ёсьць знак для ўсіх нас – не скарацца Злу, не баяцца яго, ісьці за такімі людзьмі, як Сяргей Каваленка. Гэта наша краіна, наша дарагая Беларусь, і мы абавязкава вызвалім яе ад акупанцкай навалачы.

У недалёкай будучыні адбудзецца сапраўдны працэс над тымі, хто перасьледуе беларускіх патрыётаў і зьнішчае нашы сьвятыні. Будуць адменены несправядлівыя прысуды і адноўлена справядлівасьць. Але гэтага немагчыма дасягнуць жывучы ў стане пасіўнага чаканьня. Гуртуймася пад нашым Сьцягам, мацуйма Беларускую Салідарнасьць!

Валеры Буйвал

15/5/2010 › Навіны