Bielarus.net Навіны // Аналітыка // Курапаты
be pl en
Беларуская Салідарнасьць
Bielarus.net
Плятформа «Беларуская Салідарнасць»

Расейская імпэрыя. Факты і падзеі №8

Афіцыйная Масква ня ў стане схаваць сапраўдныя маштабы вогненнай катастрофы ў імпэрыі. Ды й схаваць было б цяжка, бо катастрофу вельмі выразна бачна нават з космасу. Сама Масква стала горадам-прывідам, ахутаным угарнымі газамі. З вялікіх вайсковых складаў каля Масквы ледзь пасьпяваюць вывозіць баепрыпасы, да якіх падбіраецца полымя. Але вось склад ВМФ ужо згарэў. Была пагроза зьнішчэньня агнём імпэрскага атамнага цэнтру ў Сарове. Падзеі дэманструюць поўную непадрыхтаванасьць (тэхнічную і сацыяльную) да маштабных стыхійных бедстваў. Крымінальны і скарумпаваны рэжым ня здольны вырашаць гэтыя праблемы. Дэмаралізаванае грамадзтва ня здольнае ды й ня хоча вырашаць іх.

Дэпутат Дзярждумы ад алтайскага краю Аляксей Багаракаў так ахарактарызаваў катастрофу: “У Маскве сапраўдны Армагэдон. Ужо анлічане прыязджаюць сюды, каб паглядзець, які смог некалі ахутваў “туманны Альбіён”. Нават нумароў машын, што едуць спераду, ня бачна. З-за гэтага сур’ёзна павялічылася аварыйнасьць. Але самае страшнае – сьмяротнасьць па словах мэдыкаў павысілася ў разы! І ня ў два-тры разы, а ў 6-8”. Па словах дэпутата, маскоўскія моргі забітыя трупамі, у крэматорыях чэргі. Афіцыйнай інфармацыі няма. Маскоўскім лекарам забаронена ставіць дягназ “цеплавы ўдар, перагрэў”, каб схаваць рэальныя маштабы катастрофы.

Калі ў 1950-60-я гады “покорітелі пріроды” асушалі маштабныя тарфяныя балоты вакол Масквы (адначасова з такой жа злачыннай апэрацыяй саветаў у Беларусі), сапраўдныя навукоўцы папярэджвалі ўлады і грамадзтва, да якой катастрофы можа прывесьці гвалт над прыродай. Іх не паслухалі і вось жудасны вынік.

***
Армянскі публіцыст і грамадскі дзеяч Ігар Мурадзян 6 жніўня выступіў з артыкулам пад тытулам “Вайна ўжо пачалася” у інтэрнэт-выданьні Lragir.am. Расейскія СМІ ўсхвалявана цытуюць артыкул армянскага патрыёта: “Насуперак розным аргумантам армянскіх “адвакатаў” расейскіх палітыканаў, пастаўкі зэнітна-ракетнага комплекса С-300 Азэрбайджану, безумоўна, ўзмоцняць яго і нададуць новае значэньне гэтай краіне ў рэгіёне, дзе азэры будуць адчуваць сябе больш абароненымі і беспакаранымі… Становіцца зусім зразумела, што абарона і бясьпека Арменіі гэта ня справа ўладаў, а абавязак і задача армянскага народу. Нямногія павінны ахвяравацца жыцьцём, каб Радзіма была ў бясьпецы. ЗРК С-300 павінны быць зьнішчаны альбо на прадпрыемстве-вытворцы, альбо пры транспартыроўцы, альбо на тэрыторыі Азэрбайджана. Гэтым трэба было заняцца даўно, прынамсі чатыры гады таму. Няўжо нельга было зрабіць высновы з чачэнскага супраціву? Што б ні адбылося ў далейшым, калі Расея не атрымае па мазгах за свае подлыя крокі, Арменіі ня трэба вызначацца як дзяржаве. Расею чакаюць даволі буйныя непрыемнасьці ў зьнешняй палітыцы, а асабліва ў рэгіянальным аспэкце. Яе спробы гуляць на роўных з асноўнымі партнёрамі на Захадзе і на Усходзе прывядуць яе да правалу зьнешняй палітыкі, у чым яе меркантыльны прэзыдэнт вельмі скора пераканаецца”.

Дагуляліся армянскія палітыкі з Расеяй у “гаранта” сваёй дзяржаўнай незалежнасьці. Вось вынік рабленьня выгадніцкіх (прагматычных) ставак на ворага народаў. Медведев усьміхаўся падчас леташняга візыту ў Арменію, прымаў ад гаспадароў бочку каньяку ў падарунак. А тым часам Расея накіроўвала свае ракеты ў суседні Азэрбайджан. Вось і загучалі ў Арменіі галасы ў падтрымку ідэі народнага супраціву Маскве, калі з гэтай задачай не дае сабе рады ўлада.

***
8 жніўня Міністэрства замежных справаў Грузіі прыняло і абнародвала наступную заяву (публікуем тэкст заявы цалкам, паводле афіцыйнага сайту МЗС Грузіі).

Заява Міністэрства замежных справаў Грузіі ў сувязі з візытам Прэзыдэнта Расеі Д. Медведева ў акупаваны Сухумі ў парушэньне дзяржаўнай мяжы Грузіі

8 жніўня 2010 г. Прэзыдэнт Расеі Д. Медведев у парушэньне дзяржаўнай мяжы Грузіі наведаў акупаваны Сухумі ў другую гадавіну адкрытай і паўнамаштабнай агрэсіі, распачатай Расеяй супраць Грузіі 7 жніўня 2008 года.

Такое супадзеньне было заранёў заплянаванай і мэтанакіраванай акцыяй, што пацьвярджаецца тым фактам, што летась 12 жніўня В. Пуцін, галоўны ініцыятар і ідэолаг вайны, разьвязанай супраць Грузіі, таксама наведаў акупаваную Абхазію ў дзень гадавіны падпісаньня Пагадненьня з 6 пунктаў аб спыненьні агню.

Гэты так званы “візыт” на акупаваную тэрыторыю сувэрэннай дзяржавы, праведзены ў манеры савецкіх палітычных лідэраў, прадстаўляе сабой яшчэ адзін цынічны акт, якім Расея яшчэ раз пацьвярджае, што яна не задумваецца над сваімі міжнароднымі абавязацельствамі, і што яна не выконвае і не зьбіраецца выконваць ніводзін з пунктаў Пагадненьня аб спыненьні агню ад 12 жніўня 2008 года. У той жа час Крэмль ставіць сваёй мэтай стварэньне ілюзіі легітымнасьці марыянэткавага рэжыму, які нягледзячы на імпэтныя спробы і шчодрую фінансавую дапамогу Расеі пацярпеў крах у сваіх спробах дасягнуць прызнаньня міжнароднай супольнасьці.

Міністэрства замежных справаў Грузіі выказвае свой рашучы пратэст супраць чарговай спробы дэстабілізацыі сітуацыі і эскалацыі напружанасьці ў каўказкім рэгіёне і заклікае міжнародную супольнасьць прымусіць Расею паважаць сусьветна прызнаныя нормы і прынцыпы міжнароднага права і неадкладна выканаць патрабаваньні Пагадненьня з 6 пунктаў аб спыненьні агню ад 12 жніўня 2008 года, і перш за ўсё правесьці неадкладную і поўную дэзакупацыю тэрыторыі Грузіі.

Тбілісі, 8 жніўня 2010 г.

***
Крымінальная Расея.
9 жніўня гарадскі суд Навамаскоўска Тульскай вобласьці прызнаў 17-гадовага навучэнца ПТВ віноўным у забойстве маёра міліцыі і прыгаварыў яго да 9 гадоў пазбаўленьня волі ў спэцкалёніі. 30 сакавіка сёлета гэты “падлетак” у стане наркатычнага апьяненьня махаў на вуліцы кухоным нажом і пагражаў мінакам. Участковы міліцыянт Пяскоў паспрабаваў утаймаваць яго і атрымаў сьмяротнае раненьне нажом.

У Арле міліцыя затрымала выкладчыка фі
зкультуры Акадэміі Фэдэральнай службы аховы (элітных частак, якія забясьпечваюць ахову дзяржаўных дзеячаў і аб’ектаў), 32-гадовага маёра. Раней былі арыштаваны яшчэ сямёра ўдзельнікаў банды гэтага маёра, якая зьдзейсьніла сэрыю бомбавых тэрактаў і падпалаў у Арле. Яны падрывалі бомбы ў месцах, дзе зьбіраюцца “ліца нерусской національності”, і каля міліцэйскіх участкаў.

У горадзе Капейску Чалябінскай вобласьці раскрылі групоўку забойцаў-сатаністаў, якая налічвала 12-13 асобаў. У 2000-2001 гадах (калі большасьці з бандытаў было па 12-14 гадоў) яны зьбіраліся разам, чыталі “акультную” (сатанінскую) літаратуру і слухалі музыку ў стылі “Блэк мэтал”. Потым яны выходзілі на вуліцу і білі насьмерць першага мінака, якога сустракалі. Адна з дзяўчын гэтый групы з тае пары пасьпела выйсьці замуж і нарадзіла двух дзяцей. Калі яна была зьмешчана пад хатні арышт, то скончыла жыцьцё самагубствам. Банда забіла да 9 асобаў. Міліцыя рассьледвала ўсе справы па забойствах як асобныя справы. Толькі выпадак дазволіў гора-сьледчым зьвязаць усё ў адну справу і знайсьці забойцаў.

Янка Базыль

10/8/2010 › Навіны


Навіны
Аналітыка
Актуаліі
Курапаты
Фотаархіў
Беларускія Ведамасьці
Змаганьне за Беларусь
Старонкі гісторыі
Цікавая літаратура

Пошук:




Каляндар:

Жнівень 2010
П А С Ч П С Н
« Ліп   Вер »
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031  

Ідзі і глядзі:

НАРОДНАЯ ПРАГРАМА «ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ»

С. Навумчык. «Сем гадоў Адраджэньня, альбо фрагмэнты найноўшай беларускай гісторыі (1988-1995)»

З. Пазьняк. «Прамаскоўскі рэжым»

Зянон. Паэма «Вялікае Княства»

З. Пазьняк. «Развагі пра беларускія справы»

Курапаты  — беларуская сьвятыня

Збор фактаў расейскага тэрору супраць беларусаў

З. Пазьняк. «Беларуска-расейская вайна»

«Новае Стагоддзе» (PDF)

«Гутаркі з Антонам Шукелойцем» (PDF)

Парсіваль

RSS


Беларуская Салідарнасьць:

ПЛЯТФОРМА НАРОДНАГА ЯДНАНЬНЯ.

1. Беларуская Салідарнасьць гэта ёсьць плятформа Беларускага Адраджэньня, форма ідэйнай лучнасьці паміж беларусамі і пазыцыя змаганьня з акупацыйным антыбеларускім рэжымам. Яе дэклярацыя салідарнасьці простая і надзейная, па прынцыпу Каліноўскага:
— Каго любіш?
— Люблю Беларусь.
— Дык узаемна.

2. Зьместам беларускага яднаньня ёсьць Беларуская нацыянальная дзяржава. Сымвалам Беларускай дзяржавы ёсьць нацыянальны Бел-Чырвона-Белы Сьцяг і гэрб Пагоня.

3. Беларуская Салідарнасьць стаіць за праўду Беларускага Адраджэньня, якое кажа: «Не правы чалавека — галоўнае для беларусаў, а незалежнасьць і свабода, бо не бывае „правоў чалавека“ пад акупацыяй». Трэба змагацца за свабоду і вызваленьне Беларусі, а не прасіць «правоў» у рэжыма і акупантаў. Акупанты правоў не даюць. Яны пакідаюць нам «права» быць рабочым матэрыялам дзеля іхных імпэрскіх інтарэсаў.

4. Беларуская Салідарнасьць сцьвярджае і абараняе дэмакратычныя каштоўнасьці народнага агульнанацыянальнага кшталту, якія мусяць шанаваць і бараніць усе беларусы перад небясьпекай агрэсіўнай пагрозы з Расеі і перад палітыкай антынацыянальнага рэжыму Лукашэнкі на Беларусі.

5. Беларуская Салідарнасьць мацуе грунт, кірунак дзеяньняў і ідэі беларускага змаганьня ў абарону беларускай незалежнасьці, мовы, культуры, беларускай нацыянальнай уласнасьці, маёмасьці і беларускай дзяржаўнай сістэмы дэмакратычнага існаваньня нацыі.

6. Усіх беларусаў як нацыю злучае і яднае беларуская мова, беларуская гісторыя, беларуская зямля, беларуская культура, беларуская дзяржава і ўся беларуская супольнасьць людзей — Беларускі Народ.

7. Усе беларусы, незалежна ад сьветапогляду і палітычных кірункаў, яднаюцца дзеля абароны беларускіх каштоўнасьцяў, беларускіх сымвалаў і беларускіх нацыянальных інтарэсаў.

8. Формы дзейнасьці Беларускай Салідарнасьці могуць быць рознымі, але заўсёды павінна ўлічвацца антыбеларуская палітыка прамаскоўскага рэжыму на Беларусі і пагроза нашаму нацыянальнаму, культурнаму і дзяржаўнаму існаваньню. Таму ва ўсіх справах — Беларусь перад усім. Трэба шанаваць усё беларускае. Шанаваць беларускую дзяржаўнасьць. Шанаваць беларускую мову і беларускі народ. Шанаваць беларускую зямлю і беларускую культуру. Шанаваць здабытак народнай працы. Беларус беларуса мусіць бараніць перад небясьпекай. Беларус беларусу мусіць дапамагаць. Беларус беларуса павінен падтрымліваць паўсюдна на Беларусі і ва ўсім сьвеце.


Сябры й партнэры:

Кансэрватыўна-Хрысьціянская Партыя - БНФ


Беларуская Салідарнасьць // 2000—2024