Bielarus.net Плятформа «Беларуская Салідарнасць» |
|||
Сэнатар Лібэрман: “Гэтая рэзалюцыя ставіць нас на бок народу Беларусі” аўтар Радыё Свабода 10 сакавіка ў Сэнаце ЗША выступіў сэнатар Джозэф Лібэрман (незалежны, Канэктыкут), прадстаўляючы праект рэзалюцыі па Беларусі. Прапануем вам пераклад фрагмэнтаў ягонага выступу. Я хачу выступіць у падтрымку дзьвюхпартыйнай рэзалюцыі, якая была ўнесеная нашым калегам, сэнатарам Дэрбінам і адным са спонсараў якой я маю гонар быць. Рэзалюцыя датычыць сытуацыі ў Беларусі. У часе, калі вецер дэмакратычных пераменаў вее ў Паўночнай Афрыцы і на Блізкім Усходзе, вымятаючы аўтакратычных уладароў, якія акапаліся там з даўняга часу, нам важна памятаць, што ўсё яшчэ застаецца адна дыктатура ў Эўропе, у краіне пад назвай Беларусь. За 20 гадоў, якія мінулі пасьля распаду Савецкага Саюзу, суседкі Беларусі на поўначы і на захадзе сталі пасьпяховымі і заможнымі дэмакратычнымі краінамі. Але сумна ад таго, што калі Польшча, Літва і Латвія разарвалі ланцугі тыраніі ды далучыліся да флягманскіх інстытуцый эўраатлянтычнага сьвету – НАТО і Эўразьвязу – Беларусь і яе народ засталіся ззаду, былі затрыманыя ззаду сваім дэспатычным кіраўніком Аляксандрам Лукашэнкам, які кіруе краінай пры дапамозе рэпрэсій і фальшаваных выбараў амаль два дзесяцігодзьдзі. Некаторыя ў Злучаных Штатах і Эўропе спадзяваліся ў апошнія гады, што Лукашэнка можа зрабіць Беларусь больш адкрытай і зьмяніць свае паводзіны. Гэтыя спадзяваньні, аднак, рэзка абарваліся 19 сьнежня летась, калі ў Беларусі адбываліся прэзыдэнцкія выбары. (…) Больш за 600 чалавек былі затрыманыя сіламі бясьпекі Беларусі ў дзень выбараў і неўзабаве пасьля іх. Сярод іх былі журналісты, прадстаўнікі грамадзянскай супольнасьці, палітычныя дзеячы і некалькі апазыцыйных кандыдатаў у прэзыдэнты. Цяжка паверыць, што ў сёньняшнім сьвеце ўсё яшчэ сустракаюцца такія паводзіны. Затрыманым да сёньняшняга дня не дазволена мець кантакты зь сем’ямі і юрыстамі ды карыстацца мэдычнай дапамогай і адкрытымі працэсуальнымі дзеяньнямі, а іх сем’і і абаронцы цярпяць перасьлед ад сілаў бясьпекі Лукашэнкі. Гэтая рэзалюцыя мае на мэце некалькі істотных рэчаў. Па-першае, яна пашле моцны і выразны сыгнал самому Лукашэнку, што ягоныя дзеяньні – непрымальныя, і што яны будуць яму шмат каштаваць. Яна скажа яму, што мы ня лічым выбары 19 сьнежня легітымнымі і што з гэтай прычыны ён не зьяўляецца легітымна абраным кіраўніком Беларусі. І што павінны быць новыя выбары, свабодныя, справядлівыя і ў адпаведнасьці зь міжнароднымі стандартамі. (…) Магчыма, нават яшчэ важнейшым будзе тое, што гэтая рэзалюцыя пашле сыгнал людзям у Беларусі, якія змагаюцца за свае асноўныя свабоды. Яна скажа дысыдэнтам у гэтай краіне, што мы не забылі і не забудзем ні пра іх, ні пра іхную справу, што мы памятаем іх імёны і будзем салідарна стаяць побач зь імі, пакуль яны не дасягнуць сваёй мэты – свабоднай і дэмакратычнай Беларусі. У мінулым месяцы сэнатар МакКэйн, я і іншыя пабывалі ў Вільні ў Літве, дзе мы сустрэліся зь беларускімі студэнтамі і лідэрамі апазыцыі. Гэта было надзвычай яскравае перажываньне для ўсіх нас, калі непасрэдна ад іх мы пачулі пра рэпрэсіі ў іх айчыне. Сутнасьць рэзалюцыі, якую склаў і ўнёс на разгляд сэнатар Дэрбін з падтрымкай некаторых з нас, адлюстроўвае тое, што нам сказалі беларусы, зь якімі мы сустрэліся ў Вільні, ды беларускія дысыдэнты, зь якімі мы сустракаліся тут у Вашынгтоне. У прыватнасьці, рэзалюцыя заклікае неадкладна і безь ніякіх умоваў вызваліць усіх палітзьняволеных у Беларусі ды зрабіць больш жорсткімі санкцыі супраць Лукашэнкі. Мы таксама заклікаем прэзыдэнта Абаму аказаць як мага большую тэхнічную і матэрыяльную дапамогу беларускай грамадзянскай супольнасьці, уключна з палітычнай апазыцыяй. (…) Я ведаю, што некаторыя могуць сказаць, што рэзалюцыя зьяўляецца ўсяго сымбалічнай, што мы нічога ня ў змозе зрабіць, каб дапамагчы людзям, якія жывуць ва ўмовах такіх рэпрэсій і несвабоды ў Беларусі. І што нам проста трэба пагадзіцца з рэальнасьцю дыктатуры Лукашэнкі пасьля ўсіх гэтых гадоў. Але калі мы можам зрабіць нейкія высновы з гістарычных падзеяў у Тунісе і Эгіпце, дык яны якраз у тым, што Злучаныя Штаты паступаюць найлепш, калі мы ў сваёй замежнай палітыцы падтрымліваем нашыя каштоўнасьці і людзей, якія іх падзяляюць. І яшчэ гэтыя падзеі паказваюць, што нават самыя непарушныя рэжымы могуць разваліцца з надзвычайнай хуткасьцю. Зразумела, я не магу сказаць дакладна, калі Беларусь стане свабоднай, але я не сумняваюся, што аднойчы яна стане свабоднай. Я перакананы, што будучыня Беларусі належыць не Лукашэнку і ягоным сябрукам, а народу гэтай выдатнай краіны, дысыдэнтам, якія цяпер у турме, студэнтам, якіх мы сустрэлі ў Вільні ў мінулым месяцы, актывістам грамадзянскай супольнасьці, якія цярпяць перасьлед з боку КДБ. (…) Гэтая рэзалюцыя ставіць нас, Сэнат ЗША, на бок народу Беларусі і супраць рэжыму Лукашэнкі, які гэты народ уціскае. Я маю надзею, што мы зможам дайсьці да згоды і хутка прыняць гэтую дзьвюхпартыйную пастанову. Сэнатар Лібэрман: “Гэтая рэзалюцыя ставіць нас на бок народу Беларусі” Я хачу выступіць у падтрымку дзьвюхпартыйнай рэзалюцыі, якая была ўнесеная нашым калегам, сэнатарам Дэрбінам і адным са спонсараў якой я маю гонар быць. Рэзалюцыя датычыць сытуацыі ў Беларусі. У часе, калі вецер дэмакратычных пераменаў вее ў Паўночнай Афрыцы і на Блізкім Усходзе, вымятаючы аўтакратычных уладароў, якія акапаліся там з даўняга часу, нам важна памятаць, што ўсё яшчэ застаецца адна дыктатура ў Эўропе, у краіне пад назвай Беларусь. За 20 гадоў, якія мінулі пасьля распаду Савецкага Саюзу, суседкі Беларусі на поўначы і на захадзе сталі пасьпяховымі і заможнымі дэмакратычнымі краінамі. Але сумна ад таго, што калі Польшча, Літва і Латвія разарвалі ланцугі тыраніі ды далучыліся да флягманскіх інстытуцый эўраатлянтычнага сьвету – НАТО і Эўразьвязу – Беларусь і яе народ засталіся ззаду, былі затрыманыя ззаду сваім дэспатычным кіраўніком Аляксандрам Лукашэнкам, які кіруе краінай пры дапамозе рэпрэсій і фальшаваных выбараў амаль два дзесяцігодзьдзі. Некаторыя ў Злучаных Штатах і Эўропе спадзяваліся ў апошнія гады, што Лукашэнка можа зрабіць Беларусь больш адкрытай і зьмяніць свае паводзіны. Гэтыя спадзяваньні, аднак, рэзка абарваліся 19 сьнежня летась, калі ў Беларусі адбываліся прэзыдэнцкія выбары. (…) Больш за 600 чалавек былі затрыманыя сіламі бясьпекі Беларусі ў дзень выбараў і неўзабаве пасьля іх. Сярод іх былі журналісты, прадстаўнікі грамадзянскай супольнасьці, палітычныя дзеячы і некалькі апазыцыйных кандыдатаў у прэзыдэнты. Цяжка паверыць, што ў сёньняшнім сьвеце ўсё яшчэ сустракаюцца такія паводзіны. Затрыманым да сёньняшняга дня не дазволена мець кантакты зь сем’ямі і юрыстамі ды карыстацца мэдычнай дапамогай і адкрытымі працэсуальнымі дзеяньнямі, а іх сем’і і абаронцы цярпяць перасьлед ад сілаў бясьпекі Лукашэнкі. Гэтая рэзалюцыя мае на мэце некалькі істотных рэчаў. Па-першае, яна пашле моцны і выразны сыгнал самому Лукашэнку, што ягоныя дзеяньні – непрымальныя, і што яны будуць яму шмат каштаваць. Яна скажа яму, што мы ня лічым выбары 19 сьнежня легітымнымі і што з гэтай прычыны ён не зьяўляецца легітымна абраным кіраўніком Беларусі. І што павінны быць новыя выбары, свабодныя, справядлівыя і ў адпаведнасьці зь міжнароднымі стандартамі. (…) Магчыма, нават яшчэ важнейшым будзе тое, што гэтая рэзалюцыя пашле сыгнал людзям у Беларусі, якія змагаюцца за свае асноўныя свабоды. Яна скажа дысыдэнтам у гэтай краіне, што мы не забылі і не забудзем ні пра іх, ні пра іхную справу, што мы памятаем іх імёны і будзем салідарна стаяць побач зь імі, пакуль яны не дасягнуць сваёй мэты – свабоднай і дэмакратычнай Беларусі. У мінулым месяцы сэнатар МакКэйн, я і іншыя пабывалі ў Вільні ў Літве, дзе мы сустрэліся зь беларускімі студэнтамі і лідэрамі апазыцыі. Гэта было надзвычай яскравае перажываньне для ўсіх нас, калі непасрэдна ад іх мы пачулі пра рэпрэсіі ў іх айчыне. Сутнасьць рэзалюцыі, якую склаў і ўнёс на разгляд сэнатар Дэрбін з падтрымкай некаторых з нас, адлюстроўвае тое, што нам сказалі беларусы, зь якімі мы сустрэліся ў Вільні, ды беларускія дысыдэнты, зь якімі мы сустракаліся тут у Вашынгтоне. У прыватнасьці, рэзалюцыя заклікае неадкладна і безь ніякіх умоваў вызваліць усіх палітзьняволеных у Беларусі ды зрабіць больш жорсткімі санкцыі супраць Лукашэнкі. Мы таксама заклікаем прэзыдэнта Абаму аказаць як мага большую тэхнічную і матэрыяльную дапамогу беларускай грамадзянскай супольнасьці, уключна з палітычнай апазыцыяй. (…) Я ведаю, што некаторыя могуць сказаць, што рэзалюцыя зьяўляецца ўсяго сымбалічнай, што мы нічога ня ў змозе зрабіць, каб дапамагчы людзям, якія жывуць ва ўмовах такіх рэпрэсій і несвабоды ў Беларусі. І што нам проста трэба пагадзіцца з рэальнасьцю дыктатуры Лукашэнкі пасьля ўсіх гэтых гадоў. Але калі мы можам зрабіць нейкія высновы з гістарычных падзеяў у Тунісе і Эгіпце, дык яны якраз у тым, што Злучаныя Штаты паступаюць найлепш, калі мы ў сваёй замежнай палітыцы падтрымліваем нашыя каштоўнасьці і людзей, якія іх падзяляюць. І яшчэ гэтыя падзеі паказваюць, што нават самыя непарушныя рэжымы могуць разваліцца з надзвычайнай хуткасьцю. Зразумела, я не магу сказаць дакладна, калі Беларусь стане свабоднай, але я не сумняваюся, што аднойчы яна стане свабоднай. Я перакананы, што будучыня Беларусі належыць не Лукашэнку і ягоным сябрукам, а народу гэтай выдатнай краіны, дысыдэнтам, якія цяпер у турме, студэнтам, якіх мы сустрэлі ў Вільні ў мінулым месяцы, актывістам грамадзянскай супольнасьці, якія цярпяць перасьлед з боку КДБ. (…) Гэтая рэзалюцыя ставіць нас, Сэнат ЗША, на бок народу Беларусі і супраць рэжыму Лукашэнкі, які гэты народ уціскае. Я маю надзею, што мы зможам дайсьці да згоды і хутка прыняць гэтую дзьвюхпартыйную пастанову. 11/3/2011 › Навіны |
Навіны ‹ Пошук:Каляндар:Ідзі і глядзі:НАРОДНАЯ ПРАГРАМА «ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ» С. Навумчык. «Сем гадоў Адраджэньня, альбо фрагмэнты найноўшай беларускай гісторыі (1988-1995)» З. Пазьняк. «Прамаскоўскі рэжым» Зянон. Паэма «Вялікае Княства» З. Пазьняк. «Развагі пра беларускія справы» Курапаты беларуская сьвятыня Збор фактаў расейскага тэрору супраць беларусаў З. Пазьняк. «Беларуска-расейская вайна» «Гутаркі з Антонам Шукелойцем» (PDF) Беларуская Салідарнасьць:ПЛЯТФОРМА НАРОДНАГА ЯДНАНЬНЯ. 1. Беларуская Салідарнасьць гэта ёсьць плятформа Беларускага Адраджэньня, форма ідэйнай лучнасьці паміж беларусамі і пазыцыя змаганьня з акупацыйным антыбеларускім рэжымам. Яе дэклярацыя салідарнасьці простая і надзейная, па прынцыпу Каліноўскага: 2. Зьместам беларускага яднаньня ёсьць Беларуская нацыянальная дзяржава. Сымвалам Беларускай дзяржавы ёсьць нацыянальны Бел-Чырвона-Белы Сьцяг і гэрб Пагоня. 3. Беларуская Салідарнасьць стаіць за праўду Беларускага Адраджэньня, якое кажа: «Не правы чалавека галоўнае для беларусаў, а незалежнасьць і свабода, бо не бывае правоў чалавека пад акупацыяй». Трэба змагацца за свабоду і вызваленьне Беларусі, а не прасіць «правоў» у рэжыма і акупантаў. Акупанты правоў не даюць. Яны пакідаюць нам «права» быць рабочым матэрыялам дзеля іхных імпэрскіх інтарэсаў. 4. Беларуская Салідарнасьць сцьвярджае і абараняе дэмакратычныя каштоўнасьці народнага агульнанацыянальнага кшталту, якія мусяць шанаваць і бараніць усе беларусы перад небясьпекай агрэсіўнай пагрозы з Расеі і перад палітыкай антынацыянальнага рэжыму Лукашэнкі на Беларусі. 5. Беларуская Салідарнасьць мацуе грунт, кірунак дзеяньняў і ідэі беларускага змаганьня ў абарону беларускай незалежнасьці, мовы, культуры, беларускай нацыянальнай уласнасьці, маёмасьці і беларускай дзяржаўнай сістэмы дэмакратычнага існаваньня нацыі. 6. Усіх беларусаў як нацыю злучае і яднае беларуская мова, беларуская гісторыя, беларуская зямля, беларуская культура, беларуская дзяржава і ўся беларуская супольнасьць людзей Беларускі Народ. 7. Усе беларусы, незалежна ад сьветапогляду і палітычных кірункаў, яднаюцца дзеля абароны беларускіх каштоўнасьцяў, беларускіх сымвалаў і беларускіх нацыянальных інтарэсаў. 8. Формы дзейнасьці Беларускай Салідарнасьці могуць быць рознымі, але заўсёды павінна ўлічвацца антыбеларуская палітыка прамаскоўскага рэжыму на Беларусі і пагроза нашаму нацыянальнаму, культурнаму і дзяржаўнаму існаваньню. Таму ва ўсіх справах Беларусь перад усім. Трэба шанаваць усё беларускае. Шанаваць беларускую дзяржаўнасьць. Шанаваць беларускую мову і беларускі народ. Шанаваць беларускую зямлю і беларускую культуру. Шанаваць здабытак народнай працы. Беларус беларуса мусіць бараніць перад небясьпекай. Беларус беларусу мусіць дапамагаць. Беларус беларуса павінен падтрымліваць паўсюдна на Беларусі і ва ўсім сьвеце. Сябры й партнэры: |
Беларуская Салідарнасьць // 20002024 |