Bielarus.net
Плятформа «Беларуская Салідарнасць»
Плятформа «Беларуская Салідарнасць»
|
|
||
|
|||
|
Bielarus.net Плятформа «Беларуская Салідарнасць» |
||
|
ІНСУРГЕНТЫ (Містэрыя ў адной дзеі)
АСОБЫ: Кастусь (Канстанцін-Вінцэнт) Каліноўскі, 26 гадоў. “Кіраўнік паўстаньня ва ўсім Літоўскім Краі”, “Апошні кароль Літвы”. Зыгмунт Серакоўскі, 36 гадоў. Цітус Далеўскі, 23 гады; найбліжэйшы памочнік Кастуся Каліноўскага. Ігнат Здановіч, 22 гады; найбліжэйшы паплечнік Кастуся Каліноўскага. Станіслаў Ішора, 25 гадоў, вікарны ксёндз. Раймунт Зямацкі, 53 гады, ксёндз-пробашч. Гэнрык Макавецкі, 27 гадоў. Якуб Чэхан, 40 гадоў. Казімер Сычук, 36 гадоў. Альбэрт Лясковіч, 23 гады. Баляслаў Колышка, 25 гадоў. Аляксандар Ракоўскі, 27 гадоў. Язэп Ракоўскі, 36 гадоў. Кароль Сіповіч, 19 гадоў. Уладзіслаў Нікаляй, 26 гадоў. Эдвард Чаплінскі. Ян Бянькоўскі, 26 гадоў. Ян Марчэўскі, 24 гады. Мечыслаў Дарманоўскі, 27 гадоў. Людвік Сухадольскі. Юзаф Яблоньскі, 20 гадоў. (Дзея адбываецца ў 2016 годзе ў Вільні на Дзяды Ц і т у с: — Сто гадоў мы тут. Як горшыцца надвор’е на Дзяды. К а л і н о ў с к і: — Холад, Цітус, сіберны вецер дзьме. Ц і т у с: — Ніхто ня прыйдзе на гару. Сто год ня прыйдзе. І не прыйшоў ніколі. Такі мароз, што халадзее кроў. К а л і н о ў с к і: — Мароз ня страшны, калі ў душы агонь гарыць. Ц і т у с: — І спапяляцца душы попелам свабоды. К а л і н о ў с к і: — Але мы ёсьць. Ц і т у с: — Былі. К а л і н о ў с к і: — Былі і будзем. Во, ідуць браты. Ужо тут. (Падыходзіць група інсургентаў.) З ы г м у н т: — Трывожныя Дзяды. І г н а т: — Якая цемра над Вяльлёй! К с ё н дз С т а н і с л а ў: — А цемра там, панове, за Вяльлёй. Тут толькі змрок. Ц і т у с: — Змрок на ўсім сьвеце. Павылазіла дрэнь з апраметнай. К а л і н о ў с к і: — Ня жалься, Цітус, бо ёсьць што рабіць. З ы г м у н т: — Яны (паказвае за Вяльлю) нічога ня будуць рабіць. Хоць ты і верыў. К а л і н о ў с к і: — Будуць. Іх трэба толькі падштурхнуць. З ы г м у н т: — І што тады? К а л і н о ў с к і: — І запалае наша сіла. З ы г м у н т: — І прададуць цябе двукроць. К а л і н о ў с к і: — Калі б я мог між імі быць, каб заблішчэлі нашы косы, Ц і т у с: — І я таксама. І г н а т, Г э н р ы к, К а з і м е р, А л ь б э р т: — І мы таксама. К с ё н дз Р а й м у н т: — Калі ня гінуць за свабоду – ня будзе волі. Яна крывавая паненка. З ы г м у н т: — І гэтыя (паказвае за Вяльлю) ня стануць за яе. Я з э п: — “Замала сівер яшчэ хухаў, З ы г м у н т: — Так. Ён напісаў. І быў забіты. Ц і т у с: — І неадпомшчаны загінуў. К а л і н о ў с к і: — Праўда. Тое, што не адпомшчана, — тое забываецца. І г н а т: — Божа, якая цемра за Вяльлёй! Ц і т у с: — А хто адпомсьціўся за нас? К с ё н дз С т а н і с л а ў: — Яна чорная, як ноч, і ліпкая, як хлусьня. К а л і н о ў с к і: — Мы самы, Цітус, толькі мы. З ы г м у н т: — Кастусь, ты мроіш. Мы ў магіле. К а л і н о ў с к і: — Наша воля насуперак сьмерці жыве. Браты, зірнем за Вяльлю. Чорная ноч, як труна, навісае над нашым краем. “Гадзіны сыкаюць здрадай.” Руйнуюцца дрэвы і людзі. Зямля плача ад ганьбы і глуму, ад зьдзеку і сораму, ад бясьсільля. І Неба счарнела. Хто ўратуе зямлю? Хто, калі няма помсты і волі? Хто? К с ё н дз Р а й м у н т: — Воля Бога. К а л і н о ў с к і: — Воля Бога – гэта калі мы выйдзем з магіл. Пакуль ахвяры ня выйдуць з магіл – ня будзе свабоды. Пакуль забітыя ня выйшлі з Курапатаў – было рабства. І г н а т: — Як сьвішча вецер. Чуеце, як моцна вецер сьвішча! К а р о л ь: — Ірваныя хмары лятуць і зоры блішчаць. К а л і н о ў с к і: — Там ня хмары лятуць, братове. Прыглядайцеся. Гэта Дзяды. Душы забітых лятуць, замучаных, спаленых, замардаваных. Ц і т у с: — Божа! Колькі іх ёсьць! Іх мільёны! К а л і н о ў с к і: — Наш забіты нябесны народ. З ы г м у н т: — Наш неадпомшчаны народ. І ўсё забыта. І ўсё загаджана Масквой. К а л і н о ў с к і: — Мы выйдзем. К с ё н дз Р а й м у н т: — Каб ведалі пра Неба. Зямля бяз Неба – гэта цэля. Турма для духа. Труна для цела. Бо вольны дух лунае ў вышыню. К а л і н о ў с к і: — Наша чарга, братове. Выходзім. Мусім. Цітус, Зыгмунт, Станіслаў, панове, дзяцюкі. “Каго любіш?” Ц і т у с: — “Люблю Беларусь.” У с е: — (Уздымаюць угару кулакі) Дык узаемна. К а л і н о ў с к і: — Надыходзіць наш час. Мы вернемся. Мы выйдзем. І гара Гедзіміна абрынецца пад нашай воляй. І Вільня здрыганецца ад нашага зьмёртвыхстаньня. Паваляцца шыбеніцы і эшафоты, сканаюць сатрапы, падушыцца маскоўская чэрнь, і ў бляску сьвятла паўстане новая вольная наша краіна. Так будзе. Верце мне. Мы выйдзем. Ц і т у с: — Мы выйдзем. К с ё н дз С т а н і с л а ў: — Мы выйдзем. К а л і н о ў с к і: — Мы выйдзем на Дзяды, калі ажывае памяць. З ы г м у н т: — Мы выйдзем. І г н а т, К а р о л ь, Я з э п, Я к у б, Г э н р ы к, К а з і м е р: — Мы выйдзем. У с е: — Мы выйдзем. К а л і н о ў с к і: — Мы выйдзем. М А Л І Т В А (Гучыць малітва спакойным манатонным голасным рэчытатывам. Усе засяроджаныя ў сабе і, маліцьвенна склаўшы далоні, паўтараюць усьлед за Каліноўскім і ксяндзамі сакральны зьмест) К а л і н о ў с к і: — Мы выйдзем шчыльнымі радамі У с е р а з а м: — Мы выйдзем шчыльнымі радамі К а л і н о ў с к і: — На вольны родны свой прастор У с е р а з а м: — На вольны родны свой прастор К а л і н о ў с к і: — Хай воля вечна будзе з намі, У с е р а з а м: — Хай воля вечна будзе з намі, К с ё н дз С т а н і с л а ў: — Няхай жыве магутны, сьмелы У с е р а з а м: — Няхай жыве магутны, сьмелы К с ё н дз С т а н і с л а ў: — Штандар наш Бел-Чырвона-Белы, У с е р а з а м: — Штандар наш Бел-Чырвона-Белы, К с ё н дз Р а й м у н т: — На бой! За шчасьце і за волю У с е р а з а м: — На бой! За шчасьце і за волю К с ё н дз Р а й м у н т: — Браты, цярпелі мы даволі, У с е р а з а м: — Браты, цярпелі мы даволі, К с ё н дз С т а н і с л а ў: — Імя і сілу беларуса У с е р а з а м: — Імя і сілу беларуса К а л і н о ў с к і: — Браты, да шчасьця мы падходзім: У с е р а з а м: — Хай гром грыміць яшчэ мацней! К а л і н о ў с к і: — У крывавых муках мы народзім У с е р а з а м: — У крывавых муках мы народзім )(Чуваць крокі, ідуць шыхты. Нарастае гучны грукат і магутны гул. Грукатаньне. У с е: — Што гэта? Што гэта? К а л і н о ў с к і: — Гэта валіцца гара Гедзіміна. Ня бойцеся! Мы выходзім. Наперадзе – воля. (Грукат гучыць на ўсю моц. Страляе Пярун. Шум паволі сьціхае. Нікога няма. Удалечыні відаць гара Гедзіміна.) Канец містэрыі. 23-24 лістапад 2019 г. ЗЯНОН ——————————————– “” “” “” 27/11/2019 › Навіны, Зянон Пазьняк |
Навіны ‹ Пошук:Каляндар:Ідзі і глядзі:НАРОДНАЯ ПРАГРАМА «ВОЛЬНАЯ БЕЛАРУСЬ» С. Навумчык. «Сем гадоў Адраджэньня, альбо фрагмэнты найноўшай беларускай гісторыі (1988-1995)» З. Пазьняк. «Прамаскоўскі рэжым» Зянон. Паэма «Вялікае Княства» З. Пазьняк. «Развагі пра беларускія справы» Курапаты — беларуская сьвятыня Збор фактаў расейскага тэрору супраць беларусаў З. Пазьняк. «Беларуска-расейская вайна» «Гутаркі з Антонам Шукелойцем» (PDF)
Беларуская Салідарнасьць:ПЛЯТФОРМА НАРОДНАГА ЯДНАНЬНЯ. 1. Беларуская Салідарнасьць гэта ёсьць плятформа Беларускага Адраджэньня, форма ідэйнай лучнасьці паміж беларусамі і пазыцыя змаганьня з акупацыйным антыбеларускім рэжымам. Яе дэклярацыя салідарнасьці простая і надзейная, па прынцыпу Каліноўскага: 2. Зьместам беларускага яднаньня ёсьць Беларуская нацыянальная дзяржава. Сымвалам Беларускай дзяржавы ёсьць нацыянальны Бел-Чырвона-Белы Сьцяг і гэрб Пагоня. 3. Беларуская Салідарнасьць стаіць за праўду Беларускага Адраджэньня, якое кажа: «Не правы чалавека — галоўнае для беларусаў, а незалежнасьць і свабода, бо не бывае „правоў чалавека“ пад акупацыяй». Трэба змагацца за свабоду і вызваленьне Беларусі, а не прасіць «правоў» у рэжыма і акупантаў. Акупанты правоў не даюць. Яны пакідаюць нам «права» быць рабочым матэрыялам дзеля іхных імпэрскіх інтарэсаў. 4. Беларуская Салідарнасьць сцьвярджае і абараняе дэмакратычныя каштоўнасьці народнага агульнанацыянальнага кшталту, якія мусяць шанаваць і бараніць усе беларусы перад небясьпекай агрэсіўнай пагрозы з Расеі і перад палітыкай антынацыянальнага рэжыму Лукашэнкі на Беларусі. 5. Беларуская Салідарнасьць мацуе грунт, кірунак дзеяньняў і ідэі беларускага змаганьня ў абарону беларускай незалежнасьці, мовы, культуры, беларускай нацыянальнай уласнасьці, маёмасьці і беларускай дзяржаўнай сістэмы дэмакратычнага існаваньня нацыі. 6. Усіх беларусаў як нацыю злучае і яднае беларуская мова, беларуская гісторыя, беларуская зямля, беларуская культура, беларуская дзяржава і ўся беларуская супольнасьць людзей — Беларускі Народ. 7. Усе беларусы, незалежна ад сьветапогляду і палітычных кірункаў, яднаюцца дзеля абароны беларускіх каштоўнасьцяў, беларускіх сымвалаў і беларускіх нацыянальных інтарэсаў. 8. Формы дзейнасьці Беларускай Салідарнасьці могуць быць рознымі, але заўсёды павінна ўлічвацца антыбеларуская палітыка прамаскоўскага рэжыму на Беларусі і пагроза нашаму нацыянальнаму, культурнаму і дзяржаўнаму існаваньню. Таму ва ўсіх справах — Беларусь перад усім. Трэба шанаваць усё беларускае. Шанаваць беларускую дзяржаўнасьць. Шанаваць беларускую мову і беларускі народ. Шанаваць беларускую зямлю і беларускую культуру. Шанаваць здабытак народнай працы. Беларус беларуса мусіць бараніць перад небясьпекай. Беларус беларусу мусіць дапамагаць. Беларус беларуса павінен падтрымліваць паўсюдна на Беларусі і ва ўсім сьвеце. Сябры й партнэры:
|
Беларуская Салідарнасьць // 2000—2024 |
